Страна: Казахстан
Как себя помню пишу стихи. Я думаю что моя жизнь — это поэзия.
Я, Бейсек Жулдыз Аскаровна родилась в 1987 году в селе Учарал Таласовского района Жамбылской области. Окончила ТарГПИ по специальности «Казахский язык и литература». Магистр гуманитарных наук. Мои стихи опубликованы в республиканских и международных страницах печати. Дипломант Х международного фестиваля «Шабыт» среди творческой молодежи. Обладательница второго места республиканской конкурса поэтов имени Ахыт Улимжиулы. Мои стихи внесены в коллективный республиканский сборник «Молодая волна» и в областные сборники «Молодые таланты Тараза» и «Золотая колыбель». Обладатель 2-го места мушайри поэзии Республиканского имени Ахыта Улимжиулы поэтов-песенников. Победитель по номинации «Лучшая поэзия» конкурса «Величайшая страна, моя необъятная» среди духовной молодежи которая прошла 2017 году в Астане. Автор книги «ІҢКӘР-ҒАЗАЛ».
Country: Kazakhstan
As I can remember, I write poetry. I think my life is poetry.
I, Beysek Zhuldyz Askarovna, was born in 1987 in the village of Ucharal, Talasov district, Zhambyl region. She graduated from TarSPI with a degree in Kazakh language and literature. M.A. My poems have been published in republican and international press pages. Diploma-recipient of the X international festival «Shabyt» among creative youth. Winner of the second place in the republican competition of poets named after Akhyt Ulimzhiuly. My poems are included in the collective republican collection «Young Wave» and in the regional collections «Young talents of Taraz» and «Golden cradle». The holder of the 2nd place mushairi of poetry of the Republican name of Akhyt Ulimzhiuly of songwriters. Winner in the nomination «Best Poetry» of the competition «The Greatest Country, My Immense» among the spiritual youth, which took place in 2017 in Astana. Author of the book «ІҢКӘР-ҒАЗАЛ».
Отрывок из «Сәлеметсіз бе, жарық күн!»
Сен табыттан қорқатұғын көріндің,
Кеше көзін шұқып алдым өлімнің.
Қорықпашы, мен тәтті боп болашақ
Мола ішінде төмпешікке төгілдім.
Тоя тұрсын, жүрегі айнып ауырсын
Оған дейін жасап берем қауырсын
Өкінбестен өлмес жаққа ұшып кет,
Саған ғана жетсе болды дауысым.
Іздеп сені таппайды енді бұл өлім
Күндей көкте шуақ шашсын жүрегің
Сағынышым, сырға толы хат жолда
Соқыр болды кеше өлім білесің. Енді ол сені танымайды…
(5 оценок, среднее: 3,20 из 5)
Загрузка...