страна: Азербайджан
Автобиография Агшин Мистанлы — родился 16 марта 1977 года в селе Ляж Ленкоранского района в интеллектуальной семье. На творчеству он начал еще с школьных времен и написал стихи. В 1994-1998- годы закончил Ленкоранский Государственный Университет Исторический факультет.
В 2001 году ему было присвоено первое место в конкурсе по просвещению труднодоступных регионов России в «Центре международных отношений» в Москве, и он является почетным членом центра. Научные и публицистические статьи были опубликованы во многих газетах и журналах Российской Федерации.
В 1992 году ему было присвоено первое место и звание «Судья № 008» за лучшую работу в дебютном турнире «Расследование правовых вопросов», проводимом Германией в Азербайджане. Около 100 научных статей автора были опубликованы на разных сайтах, в газетах и журналах. Кроме того, Я также пишу стихи, и у автора 200 научных и публицистических статей автора переведены на многие иностранные языки.
В 2019 году он является участником IV Евразийского Литературного Фестивалья Фестифалей «LiFFt». В 2019 году я был награжден премием «Золотым венком». Он был кандидатом выборах в в парламента Азербайджанав с Ленкоранского № 74–го округа.Участник Международного Фестиваль проводящиеся в Колумбии.Победитель Всероссийского Литературного Фестифаль Фестифалей Лиффт – 2020.И даннфый момент участвует в поетическом морофоне лиффт-2020.Я автор 6 исторических романов,боле 200 стихов и боле 1000 исторических – исследовательных стстьи.Стихи автора обыл опубликован на разных языках в газетах разных стран.Знаю русский,фарси,турецкий и Азербайджанский язык.
Изданные книги автора : 1.История Ляжа(2017) 2.История Гафтони(2018) 3.Енциклопедия мемориальных памятников южного региона Азербайджана(2019) 3.Бахрамнаме(2019) 4.Желание в моем сердце 2019 – стихи). 5.Енциклопедия мемориальных памятников южного региона Азербайджана(2020) – вторая часть 6.Тахмира(Томирис) – царица массагетов – 1 часть (2020)
country: Azerbaijan
Agshin Mistanly was born on March 16, 1977 in the village of Lyazh, Lenkoran region, into an intellectual family. He started his work from school times and wrote poetry. In 1994-1998, he graduated from the Lenkoran State University, Faculty of History. In 2001 he was awarded first place in the competition to educate hard-to-reach regions of Russia at the Center for International Relations in Moscow, and he is an honorary member of the center. Scientific and journalistic articles have been published in many newspapers and magazines of the Russian Federation. In 1992 he was awarded the first place and the title “Judge No. 008” for the best work in the debate tournament “Investigation of Legal Issues” held by Germany in Azerbaijan. About 100 scientific articles of the author were published on various websites, in newspapers and magazines. In addition, I also write poetry, and the author’s 200 scientific and journalistic articles have been translated into many foreign languages. In 2019 he is a participant of the IV Eurasian Literary Festival of Festivals «LiFFt». In 2019 I was awarded the Golden Wreath award. He was a candidate for elections to the parliament of Azerbaijan from the Lankaran number 74th district. Participant of the International Fstifal held in Colombia. 200 poems and more than 1000 historical — research articles. The author’s poems were published in different languages in newspapers of different countries. I know Russian, Farsi, Turkish and Azerbaijani. Published books by the author: 1.The Story of Lying (2017) 2.Guftoni’s story (2018) 3.Encyclopedia of memorial monuments of the southern region of Azerbaijan (2019) 3.Bahramname (2019) 4. Wish in My Heart 2019 — Poems). 5.Encyclopedia of memorial monuments of the southern region of Azerbaijan (2020) — part two 6.Takhmira (Tomiris) — the queen of the Massagets — part 1 (2020)
Эссе «Желание в душе»
Mən uşaq olanda
Hamı kimi mənim də uşaqlığım olub,lakin bu gün o günləri xatırlayanda hərdəm gülməyim, hər ədm də ağlamağım yadıma gəlir.Uşqalıq illərimin keçmiş səhifləri bir kadr kimi indi də gözlərimin qabağından gəlib keçir və onların içərisində yaxşı anlar da var ,pis anlarda.
Ilk yadımda qalan o vaxt mövcud olan radyo və televizorun fit çalması idi.yaxşı yadımdadır, mən həmən gün həyətə çıxdım və nənəmdən soruşdu ki, ay nənə niyə radyo fit çalır? O isə mənə cavabımda”
— Hökümət ölüb ona görə!
Yenə mən soruşdum: Hansı hökümət?
Nənəm isə cavabında: brejnev ölüb! O vaxt mən hökümətin nə olduğunu öyrəndim.Evimiz çox kiçi idi və yer üstündə yerləşirdi,onun divarları ağac budaqları ilə hörülmüş,sonra isə samanla palçığı qarışdırb suvaq çəkmişdilər.Evin polu həyətdən bir pillə aşağıda yerləşirdi və anam həsir sərirdi ki, nəm keçirməsin.Evdə beş qardaş idik və hamımız bir yorğanda bürünüb nənəmizin bizə nağıl danışmağını səbirsizliklə gözləyirdik.
Bir gün mən kiçik qardaşımla oynayarkən mən ona dedm:
— Gəl yerdəki kiçik daşları udaq və görək kim çox kiçik daş udur!
Bu sözdən sonra mən və kiçik qardaşım növbə ilə kişik daşları yerdən götürüb ağzımıza atıb udurduq.
Yadımda qalan ən pis şey kiçik bacımın ölümü idi və o hadisə bugünkü kimi yadımdadır.
Yadımda qalan ən dəcəl hərəkətim isə çörəyin arasına köz qoyub suya saldım və sonra evimizin arxasındakı qonşumuzun həyətindəki balaca inəyə verdim və onu öldürmək istədim,amma inək çöyəi yeyib ölmədi.
Mən tez-tz xəstələnirdim və buna görə də atam mən sağalım deyə bir keçi aldı ki, onu qurban versin.lakin mən keçiyə yazığım gəldi və atamdan xahiş etdim ki, onu öldürməsin və o da onu öldürmədi.Lakin günlərin bir günündə mən keçinin yanına getdim ki ona çörək verim,o isə üstümə hücum edib məni vurdu və ondan sonra da onu kəsdilər.
Bir dəfə lap uşaq olanda evimizn yanındakı sovxoz əerazisində yerə tökülmüş ağ gebrəni bilmədən bir az ağzıma saldım və zəhərləndim. Lakin yaxşı şeylər də yadımda qalıb,o zamanlar nənəm bizi şəhərə aparıb şar alardı,Şəhərə gedndə küçələrin hər yerində yazılmışdı:
— Yaşasın 28 aprel və 1 may bayramı.Ura.
Yadımda qalan ən gülməli hadisələrdən biri də o idi ki. Mən bir dəfə gecə həyətə düşmək istədim və evin yan arxa tərəfində nəinsə durub mənə baxdığını gördüm.Yerdən bir daş götürüb ona tərəf atdım və o başladı əyilib qalxmağa.Bunu görən kimi mən də qorxudsan qaçıb evə girdim.Amma səhər durub ora baxanda onun günəbaxan olduğunu görüb gülməyə başladım.
Hər il 1 sentyabrda məktəbə gedəndə çox sevinərdim,çünki orada oktyabryat.pioner və daha sonra isə Komsomol olurdun,O vaxtlar məktəbimizdə pulsuz yemək verirdilər və biz də o yeməklərdən yeyirdik.
Atamın bir “ij” markalı motorskleti var idi və o hər gün bizi növbə ilə mindirib gəzdirərdi.Evimizin yanında sovxozun çay plantasiyaları var idi və vaxtaşrı onları “DDN” markalə “Altay” traktoru ilə suvarardılar.Lakin traktorçu evə gedəndə biz o suyu yola tərəf çevirərdik və su maşın yoluna səpərdi və biz də qaçıb gizlənərdik.
Qonşumuzun bir eşşəyi var idi və məhəllənin bütün uşaqları ona növbə ilə minib sürərdilər.Evimizin yanında meyvə ağacları var idi və biz o ağacların başına çıxıb meyvə dərib yeyərdik.Uşaq vaxtı evimizin yanında böyük bir daş var idi və biz o daşın yanında oynayardıq.O daş indi də qalıb və mən hərdən o daşın yanına gəlib ona əl sürtür və uşaqlım günlərimi xatırlayıram.
(1 оценок, среднее: 1,00 из 5)
Загрузка…